معنی درختی ایرانی

لغت نامه دهخدا

درختی

درختی. [دِ رَ] (ص نسبی) منسوب به درخت. هر چیز که نسبت به درخت دارد، چون سیب درختی و جز آن. || از رستنی ها آنچه همانند درخت تنه و ساقه دارد و بر زمین گسترده نباشد چون شاه پسند درختی، شمشاد درختی و جز آن. رجوع به درخت شود.


شیر درختی

شیر درختی. [رِ دِ رَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کندر. (منتهی الارب). رجوع به کُنْدُر شود.


تاتوره ٔ درختی

تاتوره ٔ درختی. [رَ ی ِ دِ رَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یکی از اقسام درختی تاتوره که در ایران وجود دارد و آن داتورافاستوزا است این درختچه در بندرعباس کاشته می شود و جزء درختان زینتی است که از خارج وارد شده است. (از درختان جنگلی حبیب اﷲ ثابتی ص 62). در بندرعباس آنرا پر منگناس گویند.

فارسی به عربی

فارسی به آلمانی

درختی

Baumartig [adjective]

واژه پیشنهادی

از قورباغه‌های درختی

قورباغه درختی چشم‌سرخ

قورباغه درختی زرد

قورباغه‌ درختی حقیقی

قورباغه درختی نیو انگلند

قورباغه درختی سبز استرالیایی

کالری خوراکی ها

سیب درختی

۱۰۰گرم ۵۵ کالری

100گرم 55 کالری

معادل ابجد

درختی ایرانی

1486

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری